Wyobraź sobie sytuację w której mężczyzna od dziecka nosił okulary, których nigdy nie ściągał. W pewnym momencie zapomniał o tym, że je nosi i przestraszył się na myśl o tym, że gdzieś je zgubił. Coraz większe poczucie braku narastało w nastolatku, aż w końcu – jako dorosły mężczyzna – zdecydował się je znaleźć. Przekopał cały swój dom, przeszukał każdy zakamarek w mieście, w którym mieszkał, aż w końcu zaczął szukać w pobliskich miastach, w innych krajach a nawet na sąsiednich kontynentach. Biedak nigdy nie spojrzał w lustro, aby zorientować się, że miał je cały czas na swoim nosie.

A co gdyby uznać, że prawdziwa radość z życia jest bliżej niż często nam się wydaje? Co gdyby przyjąć na chwilę, że stawianie sobie poprzeczki wyżej i wyżej stwarza więcej zamętu niż sprawia radości? Gdyby na chwilę zatrzymać się z tym co jest, takie jakie jest i nie chcieć niczego zmieniać? Tym właśnie jest Medytacja.

Jak rozumiem lustro w opowieści, którą przytoczyłem powyżej? Mogą to być tzw. Sytuacje graniczne – Jaspersa – czyli takie zdarzenia, które zmuszają człowieka do głębszej refleksji nad sobą oraz nad tym czego człowiek najbardziej się obawia. Jedną z takich sytuacji może być śmierć bliskiej osoby, utrata majątku, kryzys wieku średniego, ale również osiągnięcie wszystkiego co miało uczynić nas „szczęśliwymi”, a ostatecznie nie uczyniło.
We wszystkich tych sytuacjach osoba doświadcza cierpienia, od którego można albo odwrócić głowę, albo przyjąć jako szansę nauczenia się czegoś istotnego.
Najczęściej lekcja ta dotyczyć będzie takich zagadnień jak:

Człowiek jest skazany na podejmowanie decyzji – czyli zorientowanie się o tym, że jest się odpowiedzialnym za własne wybory oraz konsekwencje tych wyborów. Częstym mechanizmem obronnym umysłu jest projekcja, czyli zrzucaniem odpowiedzialności za własny stan emocjonalny na innych ludzi lub sytuacje, które „się przydarzają”. Ostatecznie człowiek jest odpowiedzialny za własne szczęście, które jest konsekwencją podjętych działań, które z kolei są konsekwencją decyzji.
Człowiek jest samotny – przyglądając się procesowi komunikacji, człowiek szybko dojdzie do wniosku, że druga strona nigdy nie odbiera komunikatu w pełni takim jaki został wysłany. Dzieje się tak dlatego, gdyż każda informacja docierająca do świadomości jednostki, przechodząc przez szereg filtrów poznawczych, które zniekształcają pierwotny komunikat. Tylko Ty wiesz to co wiesz, tylko Ty doświadczasz tego, czego doświadczasz i nikt nigdy nie zrozumie w pełni fenomenu Twojej perspektywy.
Człowiek umiera i nie wie kiedy to się wydarzy – życie nie może istnieć bez śmierci – to oczywiste – skąd jednak pochodzi lęk przed śmiercią? Odpowiedź nie jest jednoznaczna i prosta, dlatego wkrótce poświecę osobny artykuł temu tematowi.

Luster jest wiele i spotykamy się z nimi każdego dnia. Uważam, że warto nauczyć się je zauważać na co dzień, ponieważ w ten sposób można zaoszczędzić sobie bardzo wiele czasu zbędnych poszukiwań.
Na każdych warsztatach i szkoleniach Mindfulness – które prowadzę – staram się zainspirować uczestników do tego, aby poszukiwać odpowiedzi wewnątrz siebie i przyglądać się lustrom, zamiast szukać odpowiedzi kogoś innego.